Κωνσταντίνος Χιωτέρης / Konstantinos Chioteris 1906 - 1944

Born 20.2.1906 in Elioli
Died 13.12.1944 in Melk

Biography

Ο Κωνσταντίνος Χιωτέρης, του Δημητρίου και της Ασημένιας,  γεννήθηκε το 1906 σε χωριό της Σμύρνης, στη  Μικρά Ασία (σημερινή  δυτική Τουρκία). Ο μεγαλύτερος αδερφός του ονομαζόταν Συμεών και ο μικρότερος Παναγιώτης. Στην Ελλάδα ήρθαν ως πρόσφυγες μετά την καταστροφή της Σμύρνης, με την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία (1923). Εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, στο χωριό Χρυσαυγή (πρώην τουρκικό όνομα: Σαριγιάρ). Παντρεύτηκε την Κατίνα Κουφού (1908-1987), επίσης πρόσφυγα, από το χωριό Καλύβια της Ανατολικής Θράκης, με την οποία απέκτησε 5 παιδιά: τον Δημήτριο (1930), τον Αθανάσιο (1933), την Ασημένια (1935), τη Σοφία (1937) και το Ζωγράφο (1942). Αγρότης στο επάγγελμα, ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την καλλιέργεια σιτηρών και την αμπελοκαλλιέργεια.

Τον Απρίλιο του 1942, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής (1941-1944),  οργανώθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) Χρυσαυγής από τον αδελφό του Παναγιώτη.  Τα καθήκοντά του στην οργάνωση σχετίζονταν με την ΕΤΑ (Επιμελητεία του Αντάρτη), δηλαδή με την τροφοδοσία των ανταρτικών σωμάτων του μόνιμου ΕΛΑΣ (Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός  Στρατός-στρατιωτικό σκέλος του ΕΑΜ) που δρούσαν στην περιοχή Λαγκαδά -Χορτιάτη. Καθώς οι επιδρομές Γερμανών και Ιταλών στρατιωτών για λεηλασίες (κυρίως αρπαγές ζώων) ήταν συχνές στο χωριό, ο ρόλος της ΕΤΑ ήταν ιδιαίτερα κρίσιμος για την εξασφάλιση των απαραίτητων τροφίμων για τους αντάρτες. Καθώς, μάλιστα, η παρουσία των κατοχικών δυνάμεων ήταν καθημερινή, οι συναντήσεις του Κωνσταντίνου Χιωτέρη με τους αντάρτες, για λόγους ασφαλείας, γίνονταν κάθε φορά και σε διαφορετικό σημείο.

Επιφορτισμένος με το καθήκον της εξασφάλισης και διαφύλαξης της σοδειάς ήρθε σε ρήξη με κτηνοτρόφους της περιοχής, οι οποίοι συνήθιζαν να αφήνουν τα ζώα τους να βόσκουν μέσα στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Η σύγκρουση αυτή οδήγησε στην κατάδοση των μελών της Επιμελητείας του Αντάρτη (ΕΤΑ) στις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, οι οποίες έδρευαν στο Λαγκαδά.

Στις 17 Φεβρουαρίου 1943 οι Γερμανοί εισέβαλαν και περικύκλωσαν το χωριό (μπλόκο). Με το χτύπημα της καμπάνας και με μεγάφωνο κλήθηκαν όλοι οι άντρες της Χρυσαυγής να παρουσιαστούν στην πλατεία. Η γυναίκα του, η Κατίνα, προσπάθησε να τον αποτρέψει ζητώντας του να κρυφτεί, ωστόσο, αυτός αρνήθηκε λέγοντας ότι δεν είχε κάνει κάτι κακό. Με ονομαστική κατάσταση και μπροστά στα μάτια των συγχωριανών τους οι Γερμανοί συνέλαβαν 12 άτομα, τους οποίους και οδήγησαν στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Από τους 12 κράτησαν τελικά 3: τον Κωνσταντίνο Χιωτέρη, τον αδερφό του Παναγιώτη Χιωτέρη και τον Κωνσταντίνο Ντανταβέλη, υπεύθυνο της οργάνωσης του ΕΑΜ Χρυσαυγής.  Οι λόγοι κράτησής τους από τις Γερμανικές Αρχές Κατοχής δεν γνωστοποιήθηκαν ποτέ στους οικείους τους.

Στο στρατόπεδο παρέμειναν για κάποιες εβδομάδες, έως ότου κυκλοφόρησε η φήμη  ότι την επόμενη μέρα θα μεταφέρονταν  στη Γερμανία. Περπατώντας όλη τη νύχτα από το χωριό Χρυσαυγή έως το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Παύλου Μελά, η Κατίνα πρόλαβε να δει τον άντρα της να επιβιβάζεται στο τρένο, μαζί με εκατοντάδες άλλους ομήρους.  Η τελευταία  κουβέντα του, πριν από την αναχώρηση, προς τη  γυναίκα του ήταν να προσέχει το μωρό, το Ζωγράφο. Ο τελευταίος σταθμός του Κωνσταντίνου Χιωτέρη και των δύο συγκρατούμενων του ήταν το Στρατόπεδο Μαουτχάουζεν. Ήταν ο υπ’ αριθμόν 64817 κρατούμενος. Απεβίωσε στις 13 Δεκεμβρίου 1944 στο παράρτημα Μελκ του Μαουτχάουζεν. Είχαν προηγηθεί οι θάνατοι του αδελφού του Παναγιώτη Χιωτέρη (†6 Δεκεμβρίου 1944) και του Κωνσταντίνου Ντανταβέλη (†3 Ιουλίου 1944).

Χιωτέρη Αικατερίνη, Εγγονή

Location In room