Michał Szabuniewicz 1903 - 1941

Urodzony -a 6.1.1903 w Mińsk / Minsk
Zmarł -a 21.7.1941 w Gusen

Biografie

Syn Aleksandra i Marii z d. Rasmowska. Po wybuchu rewolucji w Rosji za namową matki ze względu na pochodzenie szlacheckie (herb ślepowron) wraz z bratem Aleksandrem uciekają na teren białostocczyzny. Matka i ojciec oraz młodsze rodzeństwo zostali na ojcowiźnie w Szabuniach.

W okresie odzyskania przez Polskę niepodległości Michał i Aleksander wstępują do tworzących się organów porządku publicznego. Michał rozpoczął pracę w komisariacie PP w Gibach( nr służbowy 3188), a Aleksander w komendzie PP w Grodnie. Dalsza droga zawodowa to szkolenia między innymi w Mostach Wielkich po których zostaje awansowany do starszego posterunkowego (nr służbowy 399), a następnie do stopnia przodownika. Od 1928 roku zostaje komendantem posterunku Policji Państwowej w Wiżajnach. W tym samym roku poślubia Marię z d. Jaśkiewicz i zamieszkuje razem z żoną na posterunku w Wiżajnach. Córka Irena przychodzi na świat w 1929 r. W 1930 r. rodzi się syn Tadeusz , a w 1934 r. syn Roman.

Do 1937 r. pełnił służbę jako komendant posterunku w Wiżajnach, a następnie został komendantem posterunku PP w Raczkach którym pozostał do wybuchu wojny w 1939 r. Wszystkie posterunki na których służył należały do województwa białostockiego i miały między innymi za zadanie zabezpieczenie terenu przygranicznego. Za wzorowe wykonywanie obowiązków służbowych został wielokrotnie nagradzany i trzykrotnie odznaczony : brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości i brązowym Medalem za Długoletnią Służbę.

Po wybuchu wojny 1.09.1939 r. pozostał w Raczkach i pracował w młynie jako pracownik fizyczny. 20.04.1940 r. został aresztowany w ramach akcji eksterminacji polskiej inteligencji „Intelligenzaktion”. Po wprowadzeniu mojego dziadka do dawnego komisariatu w którym przed wybuchem wojny był komendantem PP zobaczył za swoim biurkiem siedzącego funkcjonariusza Gestapo. Gestapowiec zaproponował wstąpienie do Policji jednak dziadek odmówił. Wtedy przyprowadzono trójkę dzieci i w ich obecności gestapowiec powiedział dziadkowi żeby zgodził się na propozycję jak nie to dzieci oraz żona zginą, bo nie będą miały z czego żyć. Dziadek stanowczo odmówił.

Jest to ostatnie zdjęcie Michała Szabuniewicza z rodziną Raczki 1938 r. (zdjęcie nr 2) Następnie został przetransportowany do więzienia w Suwałkach. Po kilkudniowym pobycie w Suwałkach wszystkich aresztowanych w konwoju skierowano do obozu przejściowego w Działdowie. W dniu 4.05.1940 r. Michał Szabuniewicz w grupie 150 osób został przyjęty na kwarantannę w KZ Sachsenhausen, gdzie otrzymał nr 24737. 1.06.1940 r. w drugim transporcie z KZ Sachsenhausen wśród 800 więźniów trafił do nowo budowanego obozu Gusen. Najpierw posiadał nr 24737 i był w bloku nr 12, stube:A. Od listopada 1940 r. przeniesiony na blok nr 5 , stube B. W liście z 9.03.1941 r. figuruje już na bloku nr 9, stube A oraz podaje nowy numer więzienny – 2940. Następne listy są z 25.05.1941 r. i 13.07.1941 r. gdzie informuje że jest zdrów. Pod koniec lipca rodzina otrzymuje informację, że Michał Szabuniewicz nie żyje , zgon nastąpił 21.07.1941 r. o godz. 7.00. (zdjęcie nr 3 akt zgonu)

W kwietniu 1941 roku powrócił do Raczek z obozu w Gusen sekretarz gminy o nazwisku Kwiatkowski, który razem z dziadkiem był aresztowany w kwietniu 1940 r. i poinformował, że dziadek podczas pracy w kamieniołomach miał problemy zdrowotne (flegmona). Więcej informacji nie przekazywał o Michale. Po krótkim pobycie wyjechał i więcej nie był widziany. 

W aktach obozowych Michał Szabuniewicz figuruje, że przyczyną zgonu była gruźlica płuc co w świetle informacji kolegi jest informacją mało wiarygodną.

20 kwietnia 1940 r. z rejonu Suwalszczyzny aresztowano wielu funkcjonariuszy Policji Państwowej tak ze służby czynnej jak i emerytów. Mój dziadek jako jeden z nielicznych ma tablicę pamiątkową w Memoriale w Gusen z czego jestem dumny, gdyż członkowie rodziny mówili od dawna o godnej formie upamiętnienia śmierci Michała Szabuniewicza.

 

 

Włodzimierz Maruszak, wnuk, Michała Szabuniewicza, wnuczka

Pozycja w sali