Jan Paweł Muchliński 1901 - 1942
Urodzony -a 22.6.1901 w Dębogórze
Zmarł -a 30.6.1942 w Gusen
Biografie
Jan Paweł Muchliński urodził się 22 czerwca 1901 roku w Dębogórach powiat Kościerzyna- Pomorze z ojca Antoniego Ignacego właściciela gospodarstwa rolnego i matki Ewy z domu Ossowskiej z Wielkiego Lubiszyna-Pomorze.
W wieku 16 lat udał się do Berlina gdzie podjął pracę jako urzędnik biurowy w fabryce budowy maszyn „ Schwarzkopf ”. Z powodu wybuchu rewolucji w Niemczech opuścił w listopadzie 1918 roku Berlin i powrócił do rodzinnego domu.
18-to letni Jan Muchliński w listopadzie 1919 roku przybył do Poznania i wstąpił do Wojska Wielkopolskiego z przydziałem do 4 pułku Ułanów Nadwiślańskich a następnie do18 Pułku Ułanów Pomorskich.
Od dnia 28.05.1920 do 06.05.1921 brał udział z 18 Pułkiem Ułanów Pomorskich we wszystkich bitwach tego pułku na froncie litewsko-białoruskim przeciwko bolszewikom za co jeszcze na froncie otrzymał krzyż walecznych nr 13792. Po powrocie z frontu bolszewickiego pozostał do sierpnia 1924 roku w wojsku pełniąc zaszczytne funkcje nauczyciela wojskowego pułku, wykładowcy, podoficera ewidencyjnego w Kadrze Szwadronu, podoficera oświatowego pułku.
Od 1.09.1924 do 30.12.1925 pracował w Policji Politycznej i Policji Państwowej w Toruniu i Grudziądzu.
Od stycznia 1926 pracował w sądownictwie na stanowisku kancelisty sądu w Pucku a od czerwca 1928 roku objął posadę sekretarza sądowego i tłumacza przysięgłego języka niemieckiego w sądzie w Nowym Mieście n. Drwęcą.
Pod koniec 1928 roku Jan Muchliński otrzymał bardzo prestiżowy Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1920.
6 listopada 1929 roku ożenił się z Łucją Ulatowską. W dniu 22.09.1930 urodziła się im córka Janina a w dniu 16.08.1934 syn Zbigniew.
W latach od 1930 do września 1939 roku prowadził bardzo aktywny udział w życiu społecznym i politycznym. Był prezesem Koła Urzędników Sądowych. Został też wybrany na sekretarza Związku Podoficerów Rezerwy. Wierny ideom Marszałka Józefa Piłsudskiego należał do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i następnie do Obozu Zjednoczenia Narodowego. Działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich i dalej w Polskim Związku Zachodnim. Jako były zasłużony żołnierz 18 pułku Ułanów Pomorskich został w okręgu mianowany na zastępcą dowódcy Przysposobienia Wojskowego Konnego tzw. Krakusów [ zdjęcie obok] . W ostatnich wyborach przed wojną został 18 XII 1938 wybrany spośród 72 kandydatów do 12 osobowej Rady Miejskiej w Nowym Mieście Lubawskim.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do tajnej podziemnej organizacji ruchu oporu „Rota” działającej w Grudziądzu i okolicy. Za działalność w niej został wraz z pozostałymi 48 członkami organizacji w dniu 29.06.1940 aresztowany przez Gestapo. Wycieńczony po prawie 15-to miesięcznym pobycie w gestapowskim więzieniu Jan Muchliński powrócił do rodzinnego domu w Nowym Mieście. Na krótko!
W dniu 3 października 1941 roku z Nowego Miasta został przewieziony do Cywilnego obozu jenieckiego w Stutthofie gdzie nadano mu obozowy numer 12028
W dniu 27 listopada 1941 Komendantura Obozu Specjalnego Stutthof otrzymała pismo z Placówki Tajnej Policji Państwowej w Grudziądzu w którym informuje ona, że Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy zarządził przewiezienie Jana Muchlińskiego do obozu koncentracyjnego Auschwitz.
W dniu 4 grudnia 1941 na rozkaz Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy został zwolniony z obozu Stutthof i przewieziony po prewencyjnym areszcie poprzez placówkę policji w Malborku do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz . Tu został oznaczony numerem obozowym 24475.
Z obozu koncentracyjnego KL Auschwitz został przekazany obozu Mauthausen-Gusen II gdzie otrzymał numer obozowy 3579 . W dniu 30.06.1942 został w tym obozie zamordowany.
Roman Ambroziak
Pozycja w sali
