Stefan Gala 1896 - 1945 Edycja

Stefan Gala erblickte das Licht der Welt im kleinen Dorf Pytwice, in der Nähe von Kamieńsk. Diese Gebiete waren zu dieser Zeit ein Teil des russischen Teilungsgebiets, daher wurde er nach dem Ausbruch des Ersten Weltkrieges zum Dienst in der zaristischen Armee einberufen. Nach dem Ende des Krieges und nach einem einige Jahre dauernden Aufenthalt auf dem Gebiet des heutigen Transkaukasiens machte er sich auf dem Rückweg nach Hause. Allerdings verhinderten das Jahr 1920 und der Polnisch-Sowjetische Krieg, dass er nach Hause zurückkehren konnte. In Warschau wurde er in die polnische Armee eingezogen. Nach der Rückkehr in seinen Heimatort gründete er eine Familie und wurde Vater einer Tochter und anschließend eines Sohnes. Nach dem Tod seiner ersten Frau heiratete er erneut. Der Ausbruch des Krieges im Jahr 1939 ereilte ihn in seinem Heimatdorf. Dort lebte er auch bis zu seiner Festnahme im September 1944. Zu dieser Zeit setzten die Deutschen Polen für das Ausheben von Schützengräben ein. Mein Großvater wurde ebenfalls zu dieser Arbeit gezwungen. Er floh, um das Kartoffelroden abzuschließen. Als die Deutschen im Dorf ankamen, lief er zu den auf dem Feld arbeitenden Menschen, um sie von den Deutschen zu warnen. Er selbst kehrte nach Hause zurück. Am nächsten Tag kam ein deutscher Polizist und nahm meinen Großvater mit. Mein Vater war Zeuge dieser Vorkommnisse. Mein Großvater wurde nach Kamieńsk überstellt und dann am 9. November 1944 in das Polizeigefängnis Radogoszcz in Litzmannstadt gebracht. Dort blieb er bis zum 7. Dezember 1944. In dieser Woche wurde er in das Konzentrationslager Mauthausen deportiert, wo er am 15. Dezember ankam. Er bekam dort die Nummer 113 378, Kategorie. Pole Schutz. Am 3. Jänner 1945 wurde er aus dem Konzentrationslager Mauthausen an das Kommando Melk, Arbeitslager Quarz überstellt. Stefan Gala starb am 11. Februar 1945. Die von den Nazis schriftlich vermerkte Todesursache: Herzschwäche. Mein Großvater war gerade 48 Jahre alt …

Małgorzata Przybyła, Enkeltochter

Stefan Gala urodził się w małej polskiej wiosce Pytwice, koło Kamieńska. Tereny te, znajdowały się wówczas w zaborze rosyjskim, dlatego po wybuchu I Wojny światowej, został powołany do służby w armii carskiej. Po zakończeniu wojny i kilkuletnim pobycie na terenach obecnego Zakaukazia udał się w drogę powrotną do domu, jednak rok 1920 i wojna Polsko-Rosyjska przeszkodziły mu w dotarciu do domu, w Warszawie został wciągnięty do Polskiej Armii. Po powrocie do domu założył rodzinę, został ojcem córki, a potem syna. Po śmierci pierwszej żony ożenił się ponownie. Wybuch wojny w 1939 roku zastał go w rodzinnej wsi. W niej też mieszkał aż do zatrzymania we wrześniu 1944 roku. W tym czasie Niemcy zabierali Polaków do kopania okopów. Dziadek był również zmuszany do tej pracy, uciekł aby dokończyć wykopki. Kiedy Niemcy przyjechali do wioski, pobiegł do ludzi pracujących w polu aby ich ostrzec przed nimi. Sam wrócił do domu. Następnego dnia przyjechał niemiecki policjant i zabrał dziadka. Mój ojciec był świadkiem tego zdarzenia. Dziadek został przewieziony do Kamieńska, a następnie 9.11.1944 r. do Policyjnego Więzienia Radogoszcz w Litzmannstadt. Tam przebywał do 7.12.1944 r. W tym dniu został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Mauthausen. Dotarł tam 1 5 grudnia, otrzymał numer 113 378, kat. P.Sch. W dniu 3.1.1945 przeniesiono go z KL Mauthausen do komanda Melk, obóz pracy Quarz. Stefan Gala zmarł 11.02.1945 r. Zapisana przez nazistów przyczyna śmierci to: Herzschwäche! Mój dziadek miał zaledwie 48 lat...

Małgorzata Przybyła, wnuczką