Franciszek Śliwicki 1900 - 1942 Bearbeiten

Franciszek Śliwicki syn Jana i Marianny ur. 20 lipca 1900 r. w Jaksicach powiat Inowrocławski (Kujawsko-Pomorskie, Polska). W związku małżeńskim ze Stanisławą Kubus. Małżeństwo miało czworo dzieci Tadeusza, Edmunda, Jadwigę i Wiesławę.

Franciszek pracował w kopalni węgla we Francji jako górnik. Po powrocie do kraju prowadził firmę handlową. Przed 1939 Franciszek wraz z żoną i dziećmi mieszkał w Inowrocławiu. Po wybuchu wojny trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthausen, gdzie został zamordowany 13 sierpnia 1942 r. Osierocił czwórkę dzieci. Ciężar wychowania dzieci w tych koszmarnych czasach 2 wojny światowej spadł na wdowę po Franciszku Stanisławę Śliwicką.

Eugeniusz Śliwicki, Dziadek

Franciszek Śliwicki, Sohn von Jan und Marianna, geboren am 20. Juli 1900 in Jaksice im Landkreis Inowrocław [Hohensalza] (Woiwodschaft Kujawien-Pommern, Polen). Er war mit Stanisława Kubus verheiratet. Das Ehepaar hatte vier Kinder: Tadeusz, Edmund, Jadwiga und Wiesława.

Franciszek arbeitete als Bergmann in einem Kohlebergwerk in Frankreich. Nach seiner Rückkehr in die Heimat leitete er ein Handelsunternehmen. Vor 1939 lebte Franciszek zusammen mit seiner Ehefrau und seinen Kindern in Inowrocław [Hohensalza].

Nach Kriegsausbruch wurde er in das Konzentrationslager Mauthausen deportiert, wo er am 13. August 1942 ermordet wurde und vier Kinder als Halbwaisen [1] hinterließ. Die [alleinige] Bürde der Kindererziehung in jener grässlichen Zeit des Zweiten Weltkrieges trug Stanisława Śliwicka, die Witwe von Franciszek.

Eugeniusz Śliwicki, Enkel

[1] Anm. d. Übers.: im Original: Waisen