Tadeusz Nowakowski urodził się 19 stycznia 1902 roku. Dorastał w Mroczy jako najmłodszy z dwójki dzieci Antoniego i Amandy Nowakowskich. Jego ojciec był mistrzem dekarskim. Około roku 1920 Tadeusz został zatrudniony na kolei w Chojnicach. Wtedy też poznał swoją przyszłą żonę - Helenę. Wzięli ślub 11 lipca 1926 roku w Sternowie. Po ślubie zamieszkali w mieszkaniu należącym do kolei przy ulicy Dworcowej w Chojnicach. 28 lipca 1928 r. urodziło się ich pierwsze dziecko - Longina Małgorzata. Koło roku 1929 Tadeusz został przeniesiony do Grudziądza, gdzie otrzymał stanowisko młodszego asesora . Był zaopatrzeniowcem. W roku 1930, 9 czerwca, na świat przyszedł syn Nowakowskich - Mieczysław. Niestety, dziecko zmarło już 14 sierpnia 1931 roku, mając nieco ponad rok. Z powodu problemów finansowych cała rodzina w późniejszych latach przeprowadziła się do mniejszego mieszkania przy ulicy Mickiewicza 27. Na początku roku 1938, 26 stycznia, urodziła się druga córeczka Heleny i Tadeusza - Ewa. Do końca sierpnia 1939 roku Nowakowski pracował w biurze majora Chojnowskiego, prowadząc dokumentację, dotyczącą jego działalności. Brał także udział w akcjach przez nie organizowanych, takich jak zbiórka funduszy na obronę przeciwlotniczą na rynku w Grudziądzu.
Po wybuchu drugiej wojny światowej otrzymał rozkaz, aby wraz z całą rodziną udać się do Warszawy. Wszystkie meble oddał na przechowanie w magazynie w Chełmży Ignacemu Makowskiemu. W nowo zakupionym wozie wyruszył do stolicy wraz z całą rodziną, to jest: matką żony - Stanisławą, ciężarną Heleną, która była w szóstym miesiącu ciąży oraz obiema córkami. Z powodu braku pieniędzy oraz trudów drogi Nowakowscy byli zmuszeni do częstego przerywania podróży w celu znalezienia tymczasowej pracy oraz odpoczynku. Tadeusz zatrudniony był wtedy między innymi w Gostyninie jako sanitariusz. To tam dowiedział się od ordynatora, iż jest poszukiwany przez gestapo. Zdając sobie sprawę, iż wraz z rodziną nie mają szans na dotarcie do Warszawy, Tadeusz postanowił pojechać na wieś do gospodarstwa brata Heleny - Leona, którego rodzina mieszkała w Rzęczkowie, wsi leżącej pomiędzy Toruniem, Bydgoszczą i Chełmżą. Z powodu odmowy zatrudnienia przez miejscowego niemieckiego zarządcę, Tadeusz podjął się pracy u hrabiego w sąsiedniej wsi Cichoradz. 11 grudnia 1939 roku na świat przyszła trzecia córka państwa Nowakowskich - Maria, Sabina. Niedługo potem 4 stycznia na zapalenia płuc zmarła matka Heleny.
10 kwietnia 1940 roku wczesnym rankiem gestapo zabrało Tadeusza Nowakowskiego z domu z Rzęczkowa. Żegnając się z rodziną powiedział: "Ja już nie wrócę, ale Polska wróci, a wtedy będzie wam dobrze". Odjeżdżając zostawił żonie obrączkę. Po aresztowaniu został przewieziony do Torunia, a następnie do Poznania. 1 czerwca 1940 roku został umieszczony w obozie koncentracyjnym w Mathausen-Gusen (Oberdonau) z numerem 22104. Mieszkał w bloku 11 pokój B. 5 października 1940 roku jego rodzina otrzymała informację, iż zmarł na infekcję nerek.
Urna z jego prochami pochowana jest w małym dziecięcym grobie na cmentarzu w Grudziądzu.
Marek Otolski, wnuk
Tadeusz Nowakowski wurde am 19. Januar 1902 geboren. Er wuchs in Mrocza als das jüngste von zwei Kindern von Antoni und Amanda Nowakowski auf. Sein Vater war Dachdeckermeister. Um 1920 war Tadeusz bei der Eisenbahn in Chojnice beschäftigt. Dort lernte er seine zukünftige Frau Helena kennen. Sie heirateten am 11. Juli 1926 in Sternów. Nach der Hochzeit zogen sie in eine der Eisenbahn gehörende Wohnung in der Dworcowa Ulica in Chojnice. Am 28. Juli 1928 wurde ihr erstes Kind, Longina Małgorzata, geboren. Um 1929 wurde Tadeusz nach Grudziądz versetzt, wo er die Stelle eines Jungassessors[1] erhielt. Er war ein Versorgungsbeamter. Am 9. Juni 1930 wurde der Sohn der Nowakowskis, Mieczysław, geboren. Leider starb das Kind bereits am 14. August 1931, im Alter von etwas mehr als einem Jahr. Aufgrund finanzieller Probleme zog die ganze Familie später in eine kleinere Wohnung in der Mickiewicza Ulice 27 um. Anfang 1938, am 26. Januar, wurde die zweite Tochter von Helena und Tadeusz, Ewa, geboren. Bis Ende August 1939 arbeitete Nowakowski im Büro von Major Chojnowski und führte Aufzeichnungen über seine Tätigkeit. Er beteiligte sich auch an den von ihnen[2] organisierten Aktionen, wie das Sammeln von Geldern für die Flugabwehr auf dem Markt von Grudziądz.
Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs erhielt er den Befehl, mit seiner gesamten Familie nach Warszawa (Warschau) zu gehen. Er übergab alle seine Möbel an Ignacy Makowski zur Aufbewahrung in einem Lagerhaus in Chełmża. In einem neu gekauften Wagen machte er sich mit seiner gesamten Familie, d. h. mit der Mutter seiner Frau, Stanisława, der im sechsten Monat schwangeren Helena und seinen beiden Töchtern, auf den Weg in die Hauptstadt. Aufgrund des Geldmangels und des beschwerlichen Weges waren die Nowakowskis gezwungen, ihre Reise häufig zu unterbrechen, um vorübergehend Arbeit zu finden und sich auszuruhen. Tadeusz wurde dann unter anderem in Gostynin als Pfleger angestellt. Dort erfuhr er vom Chefarzt, dass er von der Gestapo gesucht wurde. Da er erkannte, dass er und seine Familie keine Chance hatten, nach Warschau zu gelangen, beschloss Tadeusz, aufs Land zum Bauernhof von Helenas Bruder Leon zu fahren, dessen Familie in Rzęczków lebte, einem Dorf zwischen Toruń, Bydgoszcz und Chełmża. Da der örtliche deutsche Verwalter sich weigerte, ihn einzustellen, nahm Tadeusz eine Stelle beim Grafen im Nachbardorf Cichoradz an. Am 11. Dezember 1939 wurde die dritte Tochter von Herrn und Frau Nowakowski, Maria Sabina, geboren. Kurz darauf, am 4. Januar, starb die Mutter von Helena an einer Lungenentzündung.
Am 10. April 1940, in den frühen Morgenstunden, holte die Gestapo Tadeusz Nowakowski aus seinem Haus in Rzęczków ab. Als er sich von seiner Familie verabschiedete, sagte er: „Ich werde nicht mehr zurückkommen, aber Polen wird zurückkommen, und dann wird es euch gut gehen“. Bei seiner Abreise hinterließ er seiner Frau seinen Ehering. Nach seiner Verhaftung wurde er nach Toruń und dann nach Poznań gebracht. Am 1. Juni 1940 wurde er mit der Häftlingsnummer 22104 im Konzentrationslager Mauthausen-Gusen (Oberdonau) festgesetzt, wo er im Block Nr. 11, Stube B, untergebracht wurde. Am 5. Oktober 1940 erhielt seine Familie die Nachricht, dass er an einer Niereninfektion gestorben war.
Die Urne mit seiner Asche ist in einem kleinen Kindergrab auf dem Friedhof von Grudziądz beigesetzt.
