Feliks Przybylak 1898 - 1941 Edycja

Feliks Przybylak, Sohn von Franciszek und Ludwika (geb. Sobczyk), wurde in Wojciechowo in der Nähe von Jaraczewo (heute im Landkreis Jarocin, Woiwodschaft Großpolen) geboren. Er wuchs in einer Bauernfamilie mit polnischer Kultur und Sprache und patriotischem Geist auf. Er hatte 12 Geschwister. Mit seinen Brüdern nahm er am Großpolnischen Aufstand (1918–19) gegen die deutschen Besatzer teil, um die Region in den wiedergeborenen polnischen Staat einzugliedern. Er kämpfte in den Kompanien von Jarocin und Ostrzeszów. Er erlangte den militärischen Rang eines Obergefreiten. Nach der Wiedererlangung der Unabhängigkeit Polens ließ er sich in Ostrzeszów (südöstliches Großpolen) nieder, wo er Józefa Kempa, geboren 1899, heiratete. Er hatte fünf Kinder. Er war Landwirt und Arbeiter. Er nahm aktiv am Gemeindeleben teil und war unter anderem aktives Mitglied der Vereinigung ehemaliger Aufständischer in Großpolen, die bis 1939 bestand. Am 26. April 1940 gehörte er zu der ersten Gruppe von etwa 60 Polen, die aus ihren Häusern in Ostrzeszów deportiert und in das Konzentrationslager Dachau gebracht wurden. Am 5. Juni 1940 wurde er dann in das Lager Mauthausen-Gusen deportiert. In Gusen starb er am 25. September 1941, erschöpft durch die harte Lagerarbeit und die Krankheit „Colitis ulcerosa“, die laut Dokumenten seine Todesursache war.

Robert Walkowiak, Urenkel von Feliks, Leszno/Polen, 2024

Feliks Przybylak syn Franciszka i Ludwiki z domu Sobczyk urodził się w miejscowości Wojciechowo koło Jaraczewa (obecnie powiat Jarocin, województwo wielkopolskie). Wychował się w rodzinie rolniczej, kulturze i języku polskim oraz duchu patriotycznym. Miał 12 rodzeństwa. Uczestniczył  wraz ze swoimi braćmi w Powstaniu Wielkopolskim (1918–19), przeciwko niemieckiemu zaborcy, celem przyłączenia tego regionu do odrodzonego państwa polskiego. Walczył w kompanii Jarocińskiej i Ostrzeszowskiej. Dosłużył się stopnia wojskowego kaprala.  Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości osiadł w Ostrzeszowie (południowo-wschodnia Wielkopolska), gdzie poślubił Józefę Kempa, urodzoną w 1899 roku. Miał 5 dzieci. Był rolnikiem i robotnikiem. Uczestniczył w życiu społecznym, m. in. był aktywnym członkiem stowarzyszenia byłych Powstańców Wielkopolskich istniejącym do 1939 roku.  W dniu 26.04.1940 r. znalazł się w I grupie około 60 Polaków wywiezionych z domów w Ostrzeszowie, których skierowano do obozu koncentracyjnego w Dachau. Potem w dniu 5.06.1940 r. był przewieziony do obozu Mauthausen-Gusen. Zmarł w Gusen z dniu 25.09.1941 r. wycieńczony ciężką, obozową pracą oraz chorobą „colitis ulcerosa”, która wg dokumentów była przyczyną jego śmierci.

Robert Walkowiak, cioteczny wnuk Feliksa, Leszno/Polska, 2024

Feliks Przybylak, the son of Franciszek and Ludwika (née Sobczyk), was born in Wojciechowo near Jaraczewo (currently Jarocin County, Greater Poland Voivodeship). He was raised in a farming family, immersed in Polish culture and language, and instilled with a strong sense of patriotism.He had twelve siblings. Alongside his brothers, he participated in the Greater Poland Uprising (1918-19) against German occupiers, aiming to reunite the region with the newly re-established Polish state. He fought in the Jarocin and Ostrzeszów companies, rising to the rank of military corporal.

After Poland regained independence, he settled in Ostrzeszów (southeastern Greater Poland), where he married Józefa Kempa, born in 1899. They had five children. Feliks worked as a farmer and laborer. He was active in social life, notably as a member of the association of former Greater Poland Insurgents, which existed until 1939.

On April 26 1940, Feliks was part of the first group of around 60 Poles deported from their homes in Ostrzeszów to the Dachau concentration camp. Later, on June 5 1940, he was transferred to the Mauthausen-Gusen concentration camp. He died in Gusen on September 25 1941, exhaustedby the harsh camp labor and suffering from ulcerative colitis, which, according to documents, was the cause of his death.

In memory of Feliks Przybylak, Robert Walkowiak, Leszno - Polska, 2024