Bernard Sławianowski 1911 - 1942 Edycja

Bernard Sławianowski wurde am 15. August 1911 in Święte im Bezirk Nieszawa in der Woiwodschaft Warschau geboren (gegenwärtig Woiwodschaft Kujawien-Pommern, polnisch Kujawsko-Pomorskie). Er war der Sohn von Franciszek und Marianna, geborene Lewandowska.

Bernard besuchte das staatliche Lehrerseminar namens Władysław Jagiełło in Nieszawa und beendete es 1933 mit dem Abschluss als Lehrer. Danach leistete er einen einjährigen Militärdienst (19. September 1933 bis 17. September 1934) ab. In den folgenden Jahren (1935 bis 1938) nahm er an mehreren Militärübungen teil. Am 1. Jänner 1937 wurde er zum Leutnant der Reserve im 14. Infanterieregiment ernannt.

Nach der Beendigung des Militärdienstes 1934 arbeitete er als Kontraktlehrer in den allgemeinen öffentlichen Grundschulen im Dorf Sochocino-Praga (jetzt Bezirk Płock), danach im Dorf Lipianki (Gemeinde Duninow, Bezirk Gostynin) und ab 1937 im Dorf Sokołów in der Nähe von Gostynin, wo er am 13. November 1937 die staatliche praktische Lehrerprüfung ablegte und diese Schule bis zum Beginn des Zweiten Weltkriegs leitete.

Am 24. September 1938 heiratete er die aus Zaleszczyki (heute Salischtschyky) stammende Lehrerin Maria Sopiwnyk. Er nahm im September 1939 an den Kämpfen gegen die deutschen Aggressoren als Leutnant teil. Nach dem Verlust der Unabhängigkeit Polens kehrte er nach Sokołów zurück.

In der Nacht am 14. April 1940 wurde er in seiner Wohnung in Sokołów von den Deutschen im Rahmen der sogenannten „Intelligenzaktion“ festgenommen. Nach einem Gefängnisaufenthalt, wahrscheinlich in Działdowo, wurde er am 6. Mai 1940 ins Konzentrationslager Dachau verschleppt, wo er die Häftlingsnummer 8946 (Block 13, Stube 1) erhielt. Zwei Wochen nach seiner Gefangennahme, am 2. Mai 1940, kam sein einziger Sohn Jerzy zur Welt, den er nie sehen sollte. Nach dreimonatiger Haft im KZ Dachau wurde er ins KZ Mauthausen/Gusen abtransportiert, wo er unter der Hätflingsnummer 7053 (Block 11, Stube A) registriert wurde. Es ist ihm gelungen, anderthalb Jahre im Konzentrationslager Gusen – unter extremer Erschöpfung, Hunger, Sklavenarbeit, Folter und Terror leidend – zu überleben. Er wurde am 2. August 1942 im KZ Gusen ermordet.

Anna Sławianowska

Anna Sławianowska ist die Enkelin von Bernard Sławianowski.

Aus dem Polnischen von Katharina Czachor

Bernard Sławianowski was born on 15 August 1911 in Święte in the Nieszawa district of the Warsaw voivodeship (present-day Kuyavian-Pommeranian voivodeship, Polish Kujawsko-Pomorskie). He was the son of Franciszek and Marianna, née Lewandowska.

Bernard attended the ‘Władiysław Jagiełło’ state teacher training college in Nieszawa and graduated in 1933 with a teaching certificate. He then completed one year of military service (19 September 1933 to 17 September 1934). In the following years (1935 to 1938) he participated in several military exercises. On 1 January 1937 he was promoted to lieutenant of the reserve in the 14th Infantry Regiment.

After completing military service in 1934, he worked as a contract teacher in the general public primary schools in the village of Sochocino-Praga (now the Płock district), then in the village of Lipianki (municipality of Duninow in the Gostynin district), and from 1937 in the village of Sokołów near to Gostynin, where on 13 November 1937 he passed the practical state teaching exam and then ran this school until the beginning of the Second World War.

On 24 September 1938 he married Maria Sopiwnyk, a teacher from Zaleszczyki (today Salischtschyky). In September 1939 he took part in fighting against he German aggressors, serving as a lieutenant. After the loss of Poland’s independence he returned to Sokołów.

On the night of 14 April 1940 he was arrested in his apartment in Sokołów by the Germans as part of the so-called ‘intelligentsia action’. After a period of imprisonment, probably in Działdowo, he was deported on 6 May 1940 to Dachau concentration camp, where he was assigned prisoner number 8946 (Block 13, Room 1). Two weeks after his capture, on 2 May 1940, he only son Jerzy was born, whom he was never to see.

After three months’ imprisonment in Dachau concentration camp he was transported to Mauthausen/Gusen concentration camp, where he was registered under prisoner number 7053 (Block 11, Room A). He managed to survive for one and half years in Gusen concentration camp – suffering the extreme exhaustion, hunger, slave labour, torture and terror. He was murdered on 2 August 1942 in Gusen concentration camp.

Anna Sławianowska

Translation into English: Joanna White

Bernard Sławianowski urodzony 15 sierpnia 1911 r. w miejscowości Święte w powiecie nieszawskim w województwie warszawskim (obecnie kujawsko-pomorskie), syn Franciszka i Marianny z domu Lewandowskiej.

Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Władysława Jagiełły w Nieszawie w 1933r. Następnie odbył roczną służbę wojskową (19.09.1933 do 17.09.1934), a w latach 1935 – 1938 odbył kolejne ćwiczenia wojskowe. 01.01.1937r. został mianowany podporucznikiem rezerwy w 14 pułku piechoty i otrzymał stanowisko dowódcy plutonu strzeleckiego.

Po ukończeniu służby wojskowej 1934 r.  pracował jako nauczyciel kontraktowy w publicznych szkołach powszechnych  we wsi  Sochocino-Praga (obecnie powiat płocki), następnie w Lipiankach (gmina Duninów, powiat gostyniński), a od 1937r.  w Sokołowie w powiecie gostynińskim gdzie 13 listopada 1937 r. zdał praktyczny egzamin na nauczyciela i do wybuchu wojny był kierownikiem tej szkoły.

24 września 1938r. poślubił pochodzącą z Zaleszczyk nauczycielkę Marię Sopiwnykównę.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej w randze podporucznika. Po utracie przez Polskę niepodległości w 1939r. powrócił do żony do Sokołowa.

W nocy 14 kwietnia 1940r został aresztowany przez Niemców w swoim domu w Sokołowie w ramach akcji przeciwko polskiej inteligencji (Intelligenzaktion). Po pobycie w więzieniu (najprawdopodobniej w Działdowie) został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau w dniu 6 maja 1940r., gdzie otrzymał nr 8946. (Block 13 Stube 1).  Dwa tygodnie po jego aresztowaniu w dniu 02.05.1940 urodził mu się w Sokołowie jedyny syn Jerzy Sławianowski, którego nigdy nie zobaczył. Po trzymiesięcznym pobycie w Dachau w dniu 02.08.1940 został przewieziony do obozu Mauthausen Gusen, gdzie otrzymał nr 7053  (Block 11 Stube A, Block 21 Stube B). Udało mu się przeżyć półtora roku w warunkach skrajnego wyczerpania, głodu, niewolniczej pracy, tortur i terroru w obozie Gusen.  Został zamordowany w dniu 25.01.1942. w obozie Gusen.

Anna Sławianowska, wnuczka