Urodzony -a 22.6.1901 w Dębogórze Zmarł -a 30.6.1942 w Gusen
Biografie
Jan Paweł Muchliński wurde 1901 in Dębogórze im Landkreis Kościerzyna-Pomorze als Sohn von Anton Ignac, Landgutbesitzer, und Ewa, aus dem Haus Ossowska aus Lubiszyn-Pomorze, geboren. Mit 16 Jahren zog er nach Berlin, wo er als Bürokaufmann bei der Maschinenbaufabrik „Schwarzkopf“ arbeitete. Nach dem Beginn der Revolution in Deutschland verließ er im November 1918 Berlin und kehrte in das Haus seiner Familie zurück.
Als 18-Jähriger kam Jan Muchliński im November 1919 nach Poznań und trat dem 4. Ulanenregiment Nadwiślański der Großpolnischen Armee bei, später dem 18. Pommerschen Ulanenregiment. Von 28. Mai 1920 bis 6. Mai 1921 nahm er mit dem 18. Pommerschen Ulanenregiment in allen Schlachten dieses Regiments an der litauisch-weißrussischen Front gegen die Rote Armee teil, wofür er noch an der Front die Tapferkeitsmedaille Nr. 13792 erhielt. Nach der Rückkehr von der Front blieb er bis August 1924 in der Armee und nahm ehrenvolle Funktionen als Lehrer und Ausbildner des Heeresregiments oder als Unteroffizier der Registrierung im Schwadronenkader sowie als Bildungsunteroffizier des Regiments ein.
Von 1. September 1924 bis 30. Dezember 1925 arbeitete er bei der Politischen Polizei und Staatspolizei in Toruń und Grudziądz. Ab Jänner 1926 arbeitete er als Gerichtsschreiber in Puck, ab Juni 1928 als Gerichtssekretär und gerichtlich beeideter Dolmetscher für deutsche Sprache in Nowy Miasto an der Drwęca. Ende 1928 erhielt Jan Muchliński eine sehr prestigeträchtige Gedenkmedaille für den Krieg 1918–1920.
Am 6. November 1929 heiratete er Lucja Ulatowska. Am 22. September 1930 kam ihre Tochter Janina auf die Welt, am 16. August 1934 ihr Sohn Zbigniew.
Zwischen 1930 und September 1939 spielte er eine sehr aktive Rolle im gesellschaftlichen und politischen Leben. Er war Präsident des Koła Urzędników Sądowych (Kreis der Gerichtbeamten) und wurde zum Sekretär des Związkek Podoficerów Rezerwy (Verband der Unteroffiziere der Reserve) gewählt. Als treuer Anhänger des Marschalls Józef Pilsudski gehörte er dem Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem (Block für die Zusammenarbeit mit der Regierung) an sowie auch dem Obóz Zjednoczenia Narodowego (Lager der Nationalen Einheit). Er war sowohl im Związek Obrony Kresów Zachodnich (Verband zur Verteidigung der westlichen Kresy Gebiete) als auch später im Polski Związek Zachodny (Polnischen Westverband) aktiv. Als verdienter Veteran des 18. Pommerschen Ulanenregiments wurde er stellvertretender Kommandeur der Kavallerieausbildung der sogenannten Krakusi. Bei der letzten Wahl vor dem Krieg am 18. Dezember 1938 wurde er unter 72 Kandidaten zum Mitglied des zwölfköpfigen Stadtrates in Nowy Miasto Lubawskie gewählt.
Nach Beginn des Zweiten Weltkriegs trat er der im Untergrund agierenden Widerstandsbewegung Rota bei, die in Grudziądz und Umgebung aktiv war. Wegen seiner Widerstandstätigkeit wurde er gemeinsam mit den anderen 48 Mitgliedern der Organisation am 29. Juni 1940 von der Gestapo verhaftet. Geschwächt von dem 15-monatigen Aufenthalt in einem Gestapo-Gefängnis kam Jan Muchliński in sein Familienhaus in Nowy Miasto zurück. Jedoch nur für kurze Zeit! Am 3. Oktober 1941 wurde er aus Nowy Miasto ins Zivilgefangenenlager KZ Stutthof gebracht, wo er die Häftlingsnummer 12028 erhielt.
Am 27. November 1941 erhielt die Kommandantur im KZ Stutthof ein Schreiben des Büros der Geheimen Staatspolizei in Grudziądz, mit dem sie darüber informiert wurde, dass das Reichssicherheitshauptamt den Transport von Jan Muchliński in das Konzentrationslager Auschwitz anordnete.
Am 4. Dezember 1941 wurde er auf Befehl des Reichssicherheitshauptamtes aus dem KZ Stutthof entlassen und über die Polizeistation in Malbork zur „Präventivhaft“ in das KZ Auschwitz überstellt. Hier bekam er die Häftlingsnummer 24475.
Vom Konzentrationslager Auschwitz wurde er ins KZ Mauthausen/Gusen überstellt, wo er die Häftlingsnummer 3579 bekam. Am 30. Juni 1942 wurde er dort ermordet.
Roman Ambroziak
Roman Ambroziak, geb. 1951, ist der Enkel von Jan Paweł Muchliński. Derzeit lebt er mit seiner Frau in Toruń
Aus dem Polnischen von Katharina Czachor
Jan Paweł Muchliński was born in 1901 in Dębogórze in the municipality of Kościerzyna-Pomorze, the son of Anton Ignac, a landowner, and Ewa, née Ossowska, from Lubiszyn-Pomorze. At 16 he moved to Berlin where he worked as an office clerk at the Schwarzkopf machine factory. After the start of the revolution in Germany he left Berlin in November 1918 and returned to his family home.
As an 18-year-old, Jan Muchlińsk went to Poznań in November 1919 and joined the 4th Nadwiślański Uhlan Regiment of the Greater Polish army, later the 18th Pomeranian Uhlan Regiment. From 28 May 1920 to 6 May 1921 he served in all the battles fought by the 18th Pomeranian Uhlan Regiment against the Red Army on the Lithuania-Belarusian front, for which he was awarded bravery medal no. 13,792 while still at the front. After returning from the front he stayed in the army until August 1924 and served with honour as a teacher and trainer within the regiment, as a non-commissioned officer in charge of enrolment and as the regiment’s training officer.
From 1 September 1924 to 30 December 1925 he worked for the Political Police and State Police in Toruń and Grudziądz. From January 1926 he worked as a court clerk in Puck, from June 1928 as a court secretary and sworn court interpreter for German in Nowy Miasto on the Drwęca. In late 1928 Jan Muchliński was awarded a highly prestigious commemorative medal for the 1918–1920 war.
On 6 November 1929 he married Lucja Ulatowska. On 22 September 1930 their daughter Janina was born, followed by a son, Zbigniew, on 16 August 1934.
Between 1930 and September 1939 he played a very active role in social and political life. He was president of the Koła Urzędników Sądowych (Association of Court Officials) and was elected secretary of the Związkek Podoficerów Rezerwy (Society of Reserve Non-Commissioned Officers). As a loyal follower of Marshal Józef Pilsudski he belonged to the Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem (Block for Cooperation with the Government) and the Obóz Zjednoczenia Narodowego (Faction of National Unity). He was also active in both the Związek Obrony Kresów Zachodnich (Association for the Defence of the Western Kresy Regions) and, later, in the Polski Związek Zachodny (Polish Western Association). As a meritorious veteran of the 18th Pomeranian Uhlan Regiment he became deputy commander of cavalry training for the ‘Krakusi’. Along with 71 other candidates he contested the last election before the war in Nowy Miasto Lubawskie and was elected a member of the 12-person city council on 18 December 1938.
After the start of the Second World War he joined the underground resistance organisation Rota, which was active in Grudziądz and the surrounding area. Because of his resistance activity he was arrested by the Gestapo along with the other 48 members of the organisation on 29 June 1940. Weakened by 15 months of incarceration in a Gestapo prison, Jan Muchliński returned to his family home in Nowy Miasto. But this was not to last long! On 3 October 1941 he was taken from Nowy Miasto to Stutthof, a concentration camp for civilian prisoners, where he was assigned prisoner number 12028.
On 27 November 1941 the administration of the Stutthof concentration camp received a letter from the office of the Gestapo in Grudziądz which informed it that the Reich Main Security Office had ordered the transportation of Jan Muchliński to the Auschwitz concentration camp.
On 4 December 1941 he was discharged from Stutthof on the order of the Reich Main Security Office and transferred via the police station in Malbork to ‘preventive detention’ in the Auschwitz concentration camp. Here he was given the prisoner number 24475.
From Auschwitz he was transferred to the Mauthausen/Gusen concentration camp, where he was given prisoner number 3579. On 30 June 1942 he was murdered there.
Roman Amroziak
Translation into English: Joanna White
Jan Paweł Muchliński urodził się 22 czerwca 1901 roku w Dębogórach powiat Kościerzyna- Pomorze z ojca Antoniego Ignacego właściciela gospodarstwa rolnego i matki Ewy z domu Ossowskiej z Wielkiego Lubiszyna-Pomorze.
W wieku 16 lat udał się do Berlina gdzie podjął pracę jako urzędnik biurowy w fabryce budowy maszyn „ Schwarzkopf ”. Z powodu wybuchu rewolucji w Niemczech opuścił w listopadzie 1918 roku Berlin i powrócił do rodzinnego domu.
18-to letni Jan Muchliński w listopadzie 1919 roku przybył do Poznania i wstąpił do Wojska Wielkopolskiego z przydziałem do 4 pułku Ułanów Nadwiślańskich a następnie do18 Pułku Ułanów Pomorskich.
Od dnia 28.05.1920 do 06.05.1921 brał udział z 18 Pułkiem Ułanów Pomorskich we wszystkich bitwach tego pułku na froncie litewsko-białoruskim przeciwko bolszewikom za co jeszcze na froncie otrzymał krzyż walecznych nr 13792. Po powrocie z frontu bolszewickiego pozostał do sierpnia 1924 roku w wojsku pełniąc zaszczytne funkcje nauczyciela wojskowego pułku, wykładowcy, podoficera ewidencyjnego w Kadrze Szwadronu, podoficera oświatowego pułku.
Od 1.09.1924 do 30.12.1925 pracował w Policji Politycznej i Policji Państwowej w Toruniu i Grudziądzu.
Od stycznia 1926 pracował w sądownictwie na stanowisku kancelisty sądu w Pucku a od czerwca 1928 roku objął posadę sekretarza sądowego i tłumacza przysięgłego języka niemieckiego w sądzie w Nowym Mieście n. Drwęcą.
Pod koniec 1928 roku Jan Muchliński otrzymał bardzo prestiżowy Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1920.
6 listopada 1929 roku ożenił się z Łucją Ulatowską. W dniu 22.09.1930 urodziła się im córka Janina a w dniu 16.08.1934 syn Zbigniew.
W latach od 1930 do września 1939 roku prowadził bardzo aktywny udział w życiu społecznym i politycznym. Był prezesem Koła Urzędników Sądowych. Został też wybrany na sekretarza Związku Podoficerów Rezerwy. Wierny ideom Marszałka Józefa Piłsudskiego należał do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i następnie do Obozu Zjednoczenia Narodowego. Działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich i dalej w Polskim Związku Zachodnim. Jako były zasłużony żołnierz 18 pułku Ułanów Pomorskich został w okręgu mianowany na zastępcą dowódcy Przysposobienia Wojskowego Konnego tzw. Krakusów [ zdjęcie obok] . W ostatnich wyborach przed wojną został 18 XII 1938 wybrany spośród 72 kandydatów do 12 osobowej Rady Miejskiej w Nowym Mieście Lubawskim.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do tajnej podziemnej organizacji ruchu oporu „Rota” działającej w Grudziądzu i okolicy. Za działalność w niej został wraz z pozostałymi 48 członkami organizacji w dniu 29.06.1940 aresztowany przez Gestapo. Wycieńczony po prawie 15-to miesięcznym pobycie w gestapowskim więzieniu Jan Muchliński powrócił do rodzinnego domu w Nowym Mieście. Na krótko!
W dniu 3 października 1941 roku z Nowego Miasta został przewieziony do Cywilnego obozu jenieckiego w Stutthofie gdzie nadano mu obozowy numer 12028
W dniu 27 listopada 1941 Komendantura Obozu Specjalnego Stutthof otrzymała pismo z Placówki Tajnej Policji Państwowej w Grudziądzu w którym informuje ona, że Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy zarządził przewiezienie Jana Muchlińskiego do obozu koncentracyjnego Auschwitz.
W dniu 4 grudnia 1941 na rozkaz Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy został zwolniony z obozu Stutthof i przewieziony po prewencyjnym areszcie poprzez placówkę policji w Malborku do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz . Tu został oznaczony numerem obozowym 24475.
Z obozu koncentracyjnego KL Auschwitz został przekazany obozu Mauthausen-Gusen II gdzie otrzymał numer obozowy 3579 . W dniu 30.06.1942 został w tym obozie zamordowany.
