Παναγιώτης Χιωτέρης / Panagiotis Chioteris 1913 - 1944 Bearbeiten

He is the brother of Konstantinos Chioteris (Κωνσταντίνος Χιωτέρης), who also died in Mauthausen.

Aikaterini Chioteri, grand-niece (granddaughter of Konstantinos Chioteris)

Er war der Bruder von Konstantinos Chioteris (Κωνσταντίνος Χιωτέρης), der ebenfalls in Mauthausen starb.

Aikaterini Chioteri, Großnichte (Enkelin von Konstantinos Chioteris)

---

Panayiotis Chioteris wurde 1913 in einem kleinen Dorf nahe Smyrna in Kleinasien (in der heutigen Westtürkei) geboren. Sein ältester Bruder hieß Symeon, der mittlere Konstantinos, der jüngste unter den Brüdern war Panagiotis. Sie trafen in Griechenland als Flüchtlinge im Zuge des Bevölkerungsaustauschs zwischen Griechenland und der Türkei (1923) nach der Zerstörung von Smyrna ein.  Er ließ sich in der Gegend von Langadas in Thessaloniki im Dorf Chrysavgi (früherer türkischer Name: Sariyar) nieder. Dort heiratete er Androniki Tsambarakou aus dem Dorf Drymos nahe Thessaloniki, mit der er zwei Kinder hatte, Ioannis und Georgios.  Er war vom Beruf Landwirt und in erster Linie im Weizenanbau und Weinbau tätig. Im April 1942, während der Besatzung durch Nazi-Deutschland (1941-1944) schloss er sich über Panayiotis der Widerstandsbewegung EAM, Ethnikó Apelevtherotikó Métopo (Griechische Nationale Befreiungsfront), in Chrysavgi an. Da es im Dorf zu häufigen Überfällen der deutschen und italienischen Truppen zwecks Plünderungen (vorwiegend Viehraub) kam, spielte die ETA, Epimeliteías tou Antárti (Partisanenlogistik), eine besonders kritische Rolle bei der Versorgung der Widerstandskämpfer mit den notwendigen Nahrungsmitteln, zumal die Besatzungstruppen alltäglich präsent waren. Da sie mit der Aufgabe der Sicherstellung und des Schutzes der Ernte betraut waren, kam es zwischen ihr und den Viehzüchtern der Gegend zu Konflikten, da diese ihr Vieh auf den Ackerflächen weiden ließen. Diese Auseinandersetzung führte schließlich dazu, dass man die Mitglieder der ETA an die in Langadas stationierten deutschen Besatzungstruppen verriet. Am 17. Februar 1943 drangen die deutschen Truppen in das Dorf ein und umzingelten es. Sämtliche Männer von Chrysavgi wurden durch das Läuten der Kirchenglocke sowie über Lautsprecher aufgerufen, sich zum Dorfplatz zu begeben. Mithilfe einer Namensliste und vor den Augen der anderen Dorfbewohner verhafteten die Deutschen zwölf Männer und brachten diese in das Konzentrationslager Pavlos Melas in Thessaloniki. Von den insgesamt zwölf behielten sie schließlich drei: Konstantinos Chioteris, Panayiotis Choteris und Konstantinos Dandavelis, den Leiter der Organisation EAM in Chrysavgi. Ihre Angehörigen wurden niemals über die Gründe ihrer Inhaftierung durch die deutschen Besatzungsbehörden informiert. Sie blieben einige Wochen lang im Lager. Endstation für Panayiotis Chioteris und seine zwei Mitgefangenen war das Konzentrationslager Mauthausen. Er war der Gefangene mit der Nummer 64818. Er starb am 6. Dezember 1944 im Mauthausen-Außenlager Melk. Vor ihm starb Konstantinos Dandavelis (†3. Juli 1944), einige Tage nach ihm sein Bruder Konstantinos Chioteris (†13. Dezember 1944).

Georgios Anagnostoudis, Urenkel

Ο Παναγιώτης Χιωτέρης, γεννήθηκε το 1913 σε χωριό της Σμύρνης, στη Μικρά Ασία (σημερινή δυτική Τουρκία). Ο μεγαλύτερος αδερφός του ονομαζόταν Συμεών και ο μεσαίος Κωνσταντίνος, ο μικρότερος απο τα αδέρφια ήταν ο Παναγιώτης. Στην Ελλάδα ήρθαν ως πρόσφυγες μετά την καταστροφή της Σμύρνης, με την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία (1923). Εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, στο χωριό Χρυσαυγή (πρώην τουρκικό όνομα: Σαριγιάρ). Παντρεύτηκε την Ανδρονίκη Τσαμπαράκου, από το χωριό Δρυμό της Θεσσαλονίκης, με την οποία απέκτησε 2 παιδιά: τον Ιωάννη και τον Γεώργιο. Αγρότης στο επάγγελμα, ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την καλλιέργεια σιτηρών και την αμπελοκαλλιέργεια. Τον Απρίλιο του 1942, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής (1941-1944), οργανώθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) Χρυσαυγής από τον Παναγιώτη. Καθώς οι επιδρομές Γερμανών και Ιταλών στρατιωτών για λεηλασίες (κυρίως αρπαγές ζώων) ήταν συχνές στο χωριό, ο ρόλος της ΕΤΑ ήταν ιδιαίτερα κρίσιμος για την εξασφάλιση των απαραίτητων τροφίμων για τους αντάρτες. Καθώς, μάλιστα, η παρουσία των κατοχικών δυνάμεων ήταν καθημερινή. Επιφορτισμένοι με το καθήκον της εξασφάλισης και διαφύλαξης της σοδειάς ήρθαν σε ρήξη με κτηνοτρόφους της περιοχής, οι οποίοι συνήθιζαν να αφήνουν τα ζώα τους να βόσκουν μέσα στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Η σύγκρουση αυτή οδήγησε στην κατάδοση των μελών της Επιμελητείας του Αντάρτη (ΕΤΑ) στις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, οι οποίες έδρευαν στο Λαγκαδά. Στις 17 Φεβρουαρίου 1943 οι Γερμανοί εισέβαλαν και περικύκλωσαν το χωριό (μπλόκο). Με το χτύπημα της καμπάνας και με μεγάφωνο κλήθηκαν όλοι οι άντρες της Χρυσαυγής να παρουσιαστούν στην πλατεία. Με ονομαστική κατάσταση και μπροστά στα μάτια των συγχωριανών τους οι Γερμανοί συνέλαβαν 12 άτομα, τους οποίους και οδήγησαν στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Από τους 12 κράτησαν τελικά 3: τον Κωνσταντίνο Χιωτέρη, τον Παναγιώτη Χιωτέρη και τον Κωνσταντίνο Ντανταβέλη, υπεύθυνο της οργάνωσης του ΕΑΜ Χρυσαυγής. Οι λόγοι κράτησής τους από τις Γερμανικές Αρχές Κατοχής δεν γνωστοποιήθηκαν ποτέ στους οικείους τους. Στο στρατόπεδο παρέμειναν για κάποιες εβδομάδες. Ο τελευταίος σταθμός του Παναγιώτη Χιωτέρη και των δύο συγκρατούμενων του ήταν το Στρατόπεδο Μαουτχάουζεν. Ήταν ο υπ’ αριθμόν 64818 κρατούμενος. Απεβίωσε στις 6 Δεκεμβρίου 1944 στο παράρτημα Μελκ του Μαουτχάουζεν. Είχαν προηγηθεί ο θάνατος και του Κωνσταντίνου Ντανταβέλη (†3 Ιουλίου 1944) και μετα απο λίγες μέρες και ο αδερφός του ο Κωνσταντίνος Χιωτέρης (13/12/1944)

Γεώργιος Αναγνωστούδης, δισέγγονος